Παρασυρμένη από ένα φίλο μου, λίγο καιρό πριν, βρέθηκα στο θέατρο "Δημήτρης Χορν", για να παρακολουθήσω την κωμωδία "Όθων και Ποθούλα", ένα έργο του Άκη Δήμου σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή.
Στην εποχή της κρίσης, ένας οικονομικά εύρωστος οικογενειάρχης, κάτοχος βιοτεχνίας γουνών, ο Όθων Μολοχάνθης, πτωχεύει, και αναγκάζεται να μετακομίσει στο πατρικό σπίτι της συζύγου του στο Κουκάκι. Και ξαφνικά βρίσκεται να συγκατοικεί με μια κυρία της εποχής της βασίλισσας Αμαλίας, έναν εχθρό της βαυαροκρατίας και ένα νεαρό αντάρτη του ΕΑΜ, όλοι τους έτοιμοι για επανάσταση και ανατροπή του κατεστημένου.
Ευχάριστη κωμωδία που έρχεται να μας δείξει, με τον δικό της ανάλαφρο τρόπο ότι η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Άτομα από διάφορες εποχές της ελληνικής ιστορίας πλέκουν ένα πολύχρωμο γαιτανάκι, χορεύουν το χάλι-γκάλι της χώρας μας και μας εγγυώνται ότι η Ελλάδα παρ'όλες τις πτωχεύσεις, τους πολέμους, τα δάνεια, ποτέ δεν πεθαίνει.( όρκο δεν παίρνω....)
Το όνειρο και η πραγματικότητα μπερδεύονται στο συγκεκριμένο έργο, το παρελθόν και το παρόν, με τις φανερές τους ομοιότητες, συναντιώνται και μας κάνουν να προβληματιστούμε γελώντας.Και κάποιες φορές γελάμε τόσο πολύ που αφήνουμε τον προβληματισμό στην άκρη..
Υπέροχη η Σοφία Φιλιππίδου ως Ποθούλα Ραρράκου,γεμίζει την σκηνή με την χαρακτηριστική φωνή και την αφοπλιστική παρουσία της. Πολύ καλοί και οι υπολοιποι ηθοποιοί Σταμάτης Φασουλής, Θανάσης Αλευράς, Σοφία Φαραζή, Κωνσταντίνος Καρβέλης, Βέρα Κρούσκα.
Στην εποχή της κρίσης, ένας οικονομικά εύρωστος οικογενειάρχης, κάτοχος βιοτεχνίας γουνών, ο Όθων Μολοχάνθης, πτωχεύει, και αναγκάζεται να μετακομίσει στο πατρικό σπίτι της συζύγου του στο Κουκάκι. Και ξαφνικά βρίσκεται να συγκατοικεί με μια κυρία της εποχής της βασίλισσας Αμαλίας, έναν εχθρό της βαυαροκρατίας και ένα νεαρό αντάρτη του ΕΑΜ, όλοι τους έτοιμοι για επανάσταση και ανατροπή του κατεστημένου.
Ευχάριστη κωμωδία που έρχεται να μας δείξει, με τον δικό της ανάλαφρο τρόπο ότι η ιστορία δυστυχώς επαναλαμβάνεται. Άτομα από διάφορες εποχές της ελληνικής ιστορίας πλέκουν ένα πολύχρωμο γαιτανάκι, χορεύουν το χάλι-γκάλι της χώρας μας και μας εγγυώνται ότι η Ελλάδα παρ'όλες τις πτωχεύσεις, τους πολέμους, τα δάνεια, ποτέ δεν πεθαίνει.( όρκο δεν παίρνω....)
Το όνειρο και η πραγματικότητα μπερδεύονται στο συγκεκριμένο έργο, το παρελθόν και το παρόν, με τις φανερές τους ομοιότητες, συναντιώνται και μας κάνουν να προβληματιστούμε γελώντας.Και κάποιες φορές γελάμε τόσο πολύ που αφήνουμε τον προβληματισμό στην άκρη..
Υπέροχη η Σοφία Φιλιππίδου ως Ποθούλα Ραρράκου,γεμίζει την σκηνή με την χαρακτηριστική φωνή και την αφοπλιστική παρουσία της. Πολύ καλοί και οι υπολοιποι ηθοποιοί Σταμάτης Φασουλής, Θανάσης Αλευράς, Σοφία Φαραζή, Κωνσταντίνος Καρβέλης, Βέρα Κρούσκα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου